Rynek energetyki wiatrowej w Polsce
Polska jako kraj należący do Unii Europejskiej, zobowiązana jest dostosować swoją politykę energetyczną do wymagań jakie stawia się wszystkim innym krajom wspólnoty europejskiej. Dzieje się tak także w aspekcie wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych. W Traktacie Akcesyjnym z UE został zawarty cel dotyczący udziału energii odnawialnej w zużyciu energii elektrycznej brutto na poziomie 7,5%. W celu sprostania tym założeniom w Ustawie Prawo Energetyczne i odpowiednich rozporządzeniach zostały zawarte ilościowe obowiązki zakupu energii elektrycznej wytworzonej w źródłach odnawialnych, które nałożono na wszystkie podmioty sprzedające energię odbiorcom końcowym. Wskaźnik ten w roku 2006 wynosił 3,6% i ma rosnąć aż osiągnie 14% w roku 2020.
W Polsce energetyka wiatrowa jeszcze do niedawna była dziedziną pasjonatów, propagujących koncepcję czystej energetyki. Rozwój jej przypada na początek lat 90-tych, kiedy to w wyniku częściowego urealnienia cen energii z paliw energetycznych, inwestowanie w energetykę wiatrową zaczęło się opłacać. Jednak przy okazji liberalizacji rynku energii nie wykorzystano szansy systemowego wprowadzenia odnawialnych źródeł energii. I tak np. do połowy lat 90. całkowita moc zainstalowana w elektrowniach wiatrowych była mniejsza od 1MW − na koniec roku 1996 wynosiła zaledwie 0,8 MW.
Obecnie energetyka wiatrowa wysunęła się na pierwsze miejsce wśród wszystkich alternatywnych źródeł energii. Według URE łączna moc oddanych do użytku elektrowni wiatrowych wyniosła 1096 MW na koniec września 2010 roku. Jak dotąd największym zrealizowanym projektem jest farma wiatrowa w Margoninie, wybudowana przez EDP Renovaveis, o mocy 120 MW, która docelowo ma skupiać elektrownie wiatrowe o łącznej mocy 240 MW.
Na terenie kraju funkcjonuje 378 koncesjonowanych źródeł energii wiatrowej. Wśród najważniejszych projektów wymienia się m.in.: Jagniątkowo (EPA, 30,6 MW), Jeleniowo (RWE, 41 MW), Kamieńsk ( PGE, 30 MW), Karcino ( Dong 76,5 MW), Karścino (Iberdrola, 69 MW), Puck ( PEP, 22MW), Tochowo (RP Global 50 MW), Zagórze ( Vettenfall, 30 MW).
Na czołowe miejsce w kraju ze względu na moc instalacji wiatrowych wysuwa się województwo zachodnio-pomorskie, przed wielkopolskim, kujawsko-pomorskim i pomorskim. Wynika to z naturalnych warunków przyrodniczych sprzyjających elektrowniom w pasie nadmorskim i regionie centralnym.
Źródło:
- Minister Środowiska, Strategia zrównoważonego rozwoju Polski do roku 2025, 2000.
- Oniszk- Popławska A., Dostosowanie polskiego prawa do prawa UE w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii, EC BREC, IBMER.
- Raport: Energetyka wiatrowa w Polsce, 2010.
- Soliński B., Rynek energii wiatrowej, 2010.